Als er één symbool is van de stad Verneuil-sur-Avre, dan is het wel de toren van de kerk Sainte Madeleine. Deze 56 meter hoge klokkentoren is in de wijde omtrek zichtbaar. Dit monument en zijn tweelingbroer, de botertoren in Rouen (kathedraal), zouden de architecten van de Tribune Tower in Chicago hebben geïnspireerd! Veel kunstenaars, waaronder Maurice de Vlaminck, hebben het geschilderd.

Het VVV-kantoor, gelegen aan zijn voeten, biedt regelmatig rondleidingen ervan. Ik heb me aangemeld voor een van hen. 

Ontdekken begint aan de buitenkant met het beeldhouwwerk. Van veraf gezien kunnen we ons niet voorstellen dat er zich niet minder dan dertig personages nestelen op twee niveaus van het monument. Het Oude en Nieuwe Testament zijn dus aanwezig op de 3 gevels van de toren. Sommige zijn gemakkelijk herkenbaar, zoals Mozes en zijn tafelen of Adam en Eva in hun eenvoudigste apparaat. Andere zijn beschadigd of zelfs verdwenen. De gids biedt ons een echt "zoek en vind" spel! Andere beelden zijn ongebruikelijker, zoals die van Artus Fillon, de kanunnik aan wie we de voltooiing van het gebouw in de XNUMXe eeuw te danken hebben.

We gaan de toren in. We zijn dan bevoorrecht aangezien het monument buiten rondleidingen voor het publiek gesloten is.  Begane grond is leeg. We lopen op geslagen aarde en de ruimte wordt doorkruist door luchtstromen die de muren doen fluiten. De gids vestigt de aandacht op diepe sneden in de muur. Dit zijn de wrijvingssporen van de snaren waaraan de klokkenluider trok om de klokken in het land te luiden.

Dan beginnen we aan de klim. De trap is smal, spiraalvormig. De treden, uitgehold door de tijd, zijn ongelijk. Dit bezoek belooft sportief te worden. Gelukkig neemt de gids de groep langzaam mee en kondigt een eerste stap naar de volgende verdieping aan.

Al het belang van deze kamer, hoog plafond, rust op de muren. We ontdekken geschriften of sporen met datums, namen. Deze tekeningen komen tot ons uit het verleden. De gids legt uit dat deze inscripties afkomstig zijn uit populaire tradities. Dit zijn votiefuitdrukkingen van onze voorouders. Hier de wens van Sieur Bignon gegraveerd in 1789, daar het gebed van Louis Petit in 1650. 

We vervolgen ons bezoek naar de volgende verdieping. We worden geconfronteerd met 3 enorme koperen bellen van 1 tot 3 ton elk! Ze zijn erg indrukwekkend. Iedereen let op de tijd om er zeker van te zijn dat ze niet gaan rinkelen...

We beklimmen moeizaam de laatste treden (212!) Om toegang te krijgen tot de top van de toren. We zitten meer dan 50 meter van de grond. Ook hier is de graffiti aanwezig: graffiti van Duitse passages vergezeld van een swastika dan in een ander register, zonnewijzers bedoeld voor klokkenluiders.

Maar het hoogtepunt van de show blijft het 360° uitzicht over de stad en daarbuiten! De gids geeft ons wat uitleg over de verschillende wijken van Verneuil. We kunnen gemakkelijk het beeldhouwwerk onderscheiden dat is gemaakt door de wallen en grachten die in de XNUMXe eeuw zijn gebouwd toen de stad een fort was. Hij laat ons nog een paar minuten om dit prachtige panorama te bewonderen voordat hij ons uitnodigt om terug naar beneden te komen. 

Zoals de kathedraal van Rouen in de ogen van Monet, de toren van de Saint-Madeleinekerk is een erfgoedjuweel in alle seizoenen, op alle uren van de dag of nacht. Het VVV-kantoor van Normandië Zuid heeft dit goed begrepen. Het organiseert voornamelijk rondleidingen van april tot september, maar ook tijdens de herfst- of winterschoolvakanties of op aanvraag, buiten deze periodes.