Op een zonnige dag eind mei heb ik zin om te gaan maak een wandeling in de natuur met mijn familie. Mijn kinderen zijn 5 en 8 jaar oud. We kiezen daarom voor een korte afstand van 5 km. Het circuit van Lême in Baux-de-Breteuil, lijkt me ideaal voor dit uitje. Een doorgewinterde wandelaar zou het circuit in 1 uur afleggen. Met de kinderen ronden we het af in 1u45.
Om 10 uur is de wind fris, maar de zon warmt al op. De kinderen houden hun trui. Op het eerste deel van de route zijn we in de open lucht sinds het pad kruist een tarweveld. In deze tijd van het jaar zijn de oren al gevormd, maar de tarwe is nog groen.
Wij zijn op de plaats van de voormalige priorij van de woestijn gemaakt door Saint Melaine, bisschop van Rennes, in VIe eeuw. Saint Suzanne werd geëerd in de priorij vanwege enkele van haar relikwieën die daar waren ontworpen. Daarom draagt de kapel waar we langs lopen de naam van de heilige.
Lopend langs het gebouw ontdekken we met verbazing een groep schapen liggend in de schaduw van een boom, koel. Wat maakt kinderen blij.
Aan het einde van het veld gaan we verder op een weg met weinig verkeer voordat we een doodlopende weg ingaan waar huizen hebben mooie verrassingen voor ons in petto. Een enorme kersenboom opgezwollen met rood fruit, eenden die zonnebaden aan de rand van een vijver, een prachtig bloemrijke tuin, een origineel beeldje of zelfs een veranda met daarboven een houten vliegtuig.
Voordat we aan de rand van een bos komen, we lopen langs een vlasveld. Ik hou echt van dit plantje. Als het in bloei staat, geeft de wind die zijn blauwe bloemen streelt het gevoel van de beweging van de golven in de open zee.Vandaag is linnen nog groen, maar de fijnheid van de streng wekt de illusie van een zekere zachtheid.
We gaan het bos in. Na 45 minuten wandelen in de volle zon is de frisheid van de plaats merkbaar. De kleine muziek van de krekel van de vlakte maakt plaats voor het gezang van de vogels. Onder deze grote kakofonie herkennen we in de verte de melodie van de koekoek. Even later steken we de Chêne Regnier over, een aangename bosvallei geclassificeerd natuurgebied van ecologisch faunistisch en floristisch belang.
Het geluid van de wind die door het gebladerte waait, doet mijn zoon geloven dat een waterval niet ver weg is. Het is een auditieve luchtspiegeling! De Leme, die we straks zullen oversteken, staat momenteel droog. Dit beekje is in feite een ondergrondse rivier die alleen verschijnt tijdens winters met veel regen..
Op sommige plaatsen heeft het pad wat hoog gras. Als goede amateur-wandelaars die we zijn, hebben we de broek en dichte schoenen gepland.
Het circuit eindigt weer over velden. In single file lopen we de laatste meters naar ons startpunt.
Het is kwart voor twaalf. De kinderen deden het goed. De rustige wegen en de lange stukken door velden en bossen lieten ons toe ze te verlaten om in alle veiligheid te lopen. Nu is het tijd om naar huis te gaan om weer op krachten te komen met een welverdiende maaltijd.