Toen ik hoorde dat er vlakbij ons huis, in Normandy South Eure, een Escape Game was ontstaan, heb ik meteen een sessie geboekt! Dit is hoe mijn zus en ik, mijn man, mijn zwager en mijn neef, we ons voorbereidden om het hoofd te bieden "De vergadering van zwarte magiërs".
Escape Games, geboren in Japan en uitgegroeid tot een vlaggenschipattractie over de hele wereld, verscheen in 2014 in Frankrijk. Tussen schattenjacht, Cluedo en rollenspel spreekt het concept alle leeftijdscategorieën aan. Dit fenomeen, dat al goed ingeburgerd was in Parijs, verovert nu alle Franse regio's.
Het spel van Iton, een rondreizende associatieve spelbibliotheek, gevestigd in het zuiden van het departement Eure, heeft verschillende scenario's ontworpen voor zowel beginners als voor verslaafden. Als je denkt dat associatie amateurisme impliceert, denk dan nog eens goed na! De verhaallijn is ontworpen door gameprofessionals. De moeilijkheid is reëel, de middelen zijn divers en gevarieerd en het plezier van het spel heeft niets te benijden dat van de grote steden!
"De assemblage van zwarte magiërs" is een scenario dat toegankelijk is voor een gezin (minimaal 8 jaar oud) of ervaren spelers die net zo veel plezier zullen hebben.
In de stad circuleert een gerucht; zwarte magiërs zouden iets slechts van plan zijn. Onze groep heeft zojuist hun ontmoetingsplaats gevonden. Het lijkt erop dat deze mannen in de schaduw plannen hebben om een demon op te roepen. We hebben 60 minuten om te handelen en een manier te vinden om de vloek af te weren. Komen we er levend uit?
Simon, de gastheer, verwelkomt ons zodra we aankomen. De spanning is voelbaar. Mijn 10-jarige neefje worstelt om zijn opwinding te bedwingen. Met zijn gezicht naar de bibliotheekdeur legt Simon ons uit wat we wel en niet kunnen doen. Een beetje onder de indruk, stelt hij ons gerust door uit te leggen dat hij in de aangrenzende kamer zal staan en ons met een camera zal observeren. Hij zal te allen tijde ingrijpen, als hij dat nodig acht, om ons aanwijzingen te geven. En tot slot komt de tijd om in de bek van de wolf te springen...
De deur gaat open. We hebben amper tijd om de setting te ontdekken die we in het onderzoek moeten lanceren. Een klok begint de toegewezen tijd af te tellen. Enge muziek zet de toon.
In het begin zijn we een beetje onhandig, aarzelend. Ongetwijfeld uit angst om een aanwijzing te breken of te verplaatsen die ons zou zijn ontgaan. Dan raken we beetje bij beetje in het spel.We graven, we observeren, we openen alles wat geopend kan worden, we zoeken naar onwaarschijnlijke combinaties... We kunnen enkele minuten vastlopen door een minimale fout of kettingvondsten bij een buitengewone snelheid!
Koelte, teamgeest, communicatie en degelijkheid zijn essentieel. De jongsten hebben ook hun plaats in dit spel, niet omdat het gemakkelijk is (integendeel), maar omdat ze een aanpassings- en manipulatievermogen hebben dat volwassenen niet hebben. Soms moet je ze opnieuw inlijsten omdat de opwinding van het spel ze verstrooit, maar het zijn formidabele teamgenoten die ons kunnen verrassen in de logica die ze ontwikkelen!
Bij de 58Eme minuut, in de overtuiging dat we nog lang niet alles hebben ontdekt, begin ik me voor te bereiden op een mislukking. Terwijl mijn speelkameraadjes bezig zijn met een baan die ik niet gevolgd heb, weet ik niet waar ik moet afslaan! Opeens stopt de muziek. Een verschrikkelijke, bloedstollende lach klinkt het einde van de 60 minuten. Tegelijkertijd schreeuwen mijn zwager en mijn man de overwinning. Het lijkt erop dat ze de oplossing op het allerlaatste moment hebben gevonden! Simon loopt de kamer binnen en laat ons allemaal springen! Hij feliciteert ons.
De druk valt plotseling weg. Langzaam komen we terug bij de realiteit. We doen een korte debriefing over de voortgang van het spel: onze indrukken, de elementen die ons blokkeerden of verlichtten... enz. Wij zijn blij ! Simon nodigt ons uit om in het gastenboek een berichtje achter te laten waar andere deelnemers die ons zijn voorgegaan zeggen net zo blij te zijn als wij.